Fotografie als eerste stap op weg naar herstel

Utrecht, maandag 9 juli 2012

Begin juni verscheen het fotoboek Kijk Mij Nou!, waarin vijftien patiënten zijn geportretteerd. Later werden ze gefotografeerd op voor hen bijzondere momenten of plaatsen. Ze tonen op de foto’s hun wensen, hun talenten, hun plekken met bijzondere herinneringen. ‘Een eenvoudige manier om het eigen verhaal via beeld naar buiten te brengen en dat levert vaak verrassende momenten op’, zegt fotograaf Guido Bogert. 
Het resultaat na twee jaar: een boek, een reizende expositie en een methode om herstel bij patiënten in gang te zetten.

Ingrid Bogert, verpleegkundige en opleidingskundige, Jan Sitvast, verpleegkundig specialist die vorig jaar promoveerde op het onderwerp fototherapie en fotograaf Guido Bogert hebben Herstel4u opgericht. Doel: de methode verspreiden. 

Wat betekent Kijk Mij Nou! voor patiënten?
Ik ben geen ggz-behandelaar, maar ik zie dat het project een stimulans is voor doorgaans erg zieke patiënten om hun problemen even achter zich te laten. Dat kan het begin zijn van verder herstel. Ze vragen zich af wat ze wel kunnen, wat hun wensen zijn. Ze gaan graven in hun eigen ervaringen, talenten en vaardigheden. Ze zoeken een uitdaging. Heel eenvoudig eigenlijk. Door op drie verschillende momenten foto’s te maken, heb ik mooie dingen zien ontstaan. Het werkt! Mensen zijn trots als ze de foto’s zien. Ook verpleegkundigen waren vaak verbaasd: die hadden soms geen idee over iemands verleden of talenten.

Wat was je rol als fotograaf?
Op drie verschillende momenten maakte ik foto’s van de patiënten. Allereerst een portret, vaak op locatie, maar wel met een opstelling die door mij werd gekozen.

In de tweede sessie veranderde mijn rol: ik werd het instrument van de cliënt. Die bepaalde wat we gingen doen, ik legde enkel vast. Het leverde zeer verrassende sessies op. Een cliënt die jarenlang zijn familie niet meer had gezien ging er op bezoek, nadat de verpleegkundige eerst weer het contact had gelegd. Dat werd een prachtig uitstapje met veel blije mensen. Met een ander maakten we een wandeling door de stad waar hij was geboren en ook dat leverde mooie momenten op. Zo had uiteindelijk iedere cliënt wel iets waar hij of zij iets speciaals mee had.

Daarna volgde nog een derde sessie. Die kon voortvloeien uit de eerste twee, maar kon ook weer iets heel anders opleveren. Zoals de cliënt die had bedacht dat hij tennisles wilde. Dat is toen geregeld.

Wat vindt u de kracht van dit project?
Die ligt in de eenvoud. Door drie fotosessies te organiseren gebeuren er fantastische dingen. Doel is dat patiënten die vaak al jarenlang in een instelling verblijven weer eens iets anders meemaken. Dat kan bijdragen aan hun ontwikkeling en dat hebben we ook zeker zien gebeuren. Neem de cliënt die zijn diepe angst om te fietsen heeft overwonnen. Eerst door naar Warnsveld-dorp te fietsen. Maar hij verlegt zijn grenzen en fietst nu ook naar Zutphen. Die momenten op foto’s vastleggen blijkt stimulerend te werken. Belangrijk is wel dat de fotograaf, maar ook de verpleegkundigen, niet al te sturend optreden. De ideeën en wensen van de patiënt staan voorop. Het project is door Ingrid en Jan in een methode verwerkt. Die wordt door de RINO verspreid in de vorm van een workshop.’ (SvD)

Meer informatie over dit project en over het volgen van workshops kunt u vinden op www.herstel4u.nl  Het fotoboek Kijk Mij Nou! is ook te bestellen via deze website. Prijs 24,95.

Terug naar overzicht